Το Συμβούλιο της Επικρατείας θα κρίνει τη νομιμότητα επιλογής της νέας ηγεσίας στον Άρειο Πάγο από την κυβέρνηση της ΝΔ, που ήρθε μετά την ακύρωση της επιλογής της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, με τη μη υπογραφή των σχετικών διαταγμάτων από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Η Ολομέλεια του ΣτΕ θα πάρει νομική θέση για το θέμα, μετά την προσφυγή που κατέθεσαν ο σύμβουλος Επικρατείας Δημ, Μακρής και οι δικηγόροι Μαν. Φωτάκης και Δημ. Ιωαννίδης.
Ζητούν να ακυρωθεί ο διορισμός της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από τη νέα κυβέρνησης, καθώς υποστηρίζουν ότι είναι παράνομη η μη υπογραφή των διαταγμάτων από τον κ. Προκόπη Παυλόπουλο.
Ο κ. Μακρής είναι ένας από τους συμβούλους Επικρατείας που είχε προαχθεί από το υπουργικό Συμβούλιο στις 21/6/19 σε αντιπρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Όπως αναφέρεται στην προσφυγή «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παρανόμως παρέλειψε την έκδοση των διαταγμάτων προαγωγής, αναφορικά με τις θέσεις δικαστικών λειτουργών στον Άρειο Πάγο και το Συμβούλιο της Επικρατείας. Η υποχρέωσή του να εκδώσει αμελλητί τα διατάγματα προαγωγής στις θέσεις του Προέδρου και του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου επανενεργοποιήθηκε μετά την επιβεβαίωση και επανυποβολή τους με τις υπ’ αριθμ. 18, 19 και 20 /21-6-2019 πράξεις του Υπουργικού Συμβουλίου. Η παράλειψη, λοιπόν, της αμελλητί εκδόσεως των προεδρικών διαταγμάτων, συνιστά παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας.
-Ωστόσο, η επίμαχη παράλειψη του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι διαρκής, υπό την έννοια ότι αδιαλείπτως έως σήμερα παραλείπεται η έκδοση του προεδρικού διατάγματος αναφορικά με την προαγωγή των αντιπροέδρων του ΣτΕ, και άρα διαρκώς παραλείπεται α) η συμμόρφωση στη συνταγματική υποχρέωση εκδόσεως του προεδρικού διατάγματος και β) η άρση της ήδη συντελεσθείσας παρανομίας, λόγω της παραλείψεως εκδόσεως του κρίσιμου προεδρικού διατάγματος. Πρόκειται για διαρκή παράλειψη οφειλόμενη νόμιμης ενέργειας της Διοίκησης, με αναλογική εφαρμογή της ΣτΕ 1214/2002, για τη διαρκή παρανομία των οργάνων του Δημοσίου (κατά την οποία η διαρκής εξακολούθηση της παρανομίας της Διοίκησης, στηριζόμενη στην άπαξ τελεσθείσα παρανομία μέσω διοικητικής πράξης – ή παράλειψης- , εκκινεί νέα αυτοτελή παραγραφή για κάθε έτος στο οποίο ανάγεται η ζημία).
-Κατά μείζονα λόγο εν προκειμένω, το χρονικό σημείο στοιχειοθετήσεως της το πρώτον συντελεσθείσας παραλείψεως του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν είναι νομικά κρίσιμο για την εξέταση του εμπροθέσμου της παρούσας, καθώς η διαρκής παρανομία του Προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία είναι εξακολουθητική και αναγεννά την υποχρέωση του προς πράξη συνεχώς, καθιστά την παρούσα αίτηση ακυρώσεως εμπροθέσμως ασκηθείσα.
– Άλλως και επικουρικώς, η έκδοση του επίμαχου προεδρικού διατάγματος έπρεπε να διενεργηθεί το αργότερο την 1η Ιουλίου 2019, ήτοι την ημερομηνία κατά την οποία κενώνονταν οι θέσεις των Αντιπροέδρων του Συμβουλίου της Επικρατείας. Από την ημερομηνία τούτη, λοιπόν, συντελείται το πρώτον παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας, η οποία, όμως σε αντιστοιχία προς τα ανωτέρω, είναι διαρκής. Συνεπώς, και υπό αυτή την εκδοχή, η παρούσα αίτηση ακυρώσεως τοποθετείται στη σφαίρα του εμπροθέσμου».
Τους προσφεύγοντες εκπροσωπεί ο καθηγητής Νομικής Πάνος Λαζαράτος, ο οποίος σε δήλωση του αναφέρει:
«Πρόκειται για μια ιδιαίτερα σημαντική υπόθεση, η οποία αφορά τα άκρως επίκαιρα ζητήματα της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης έναντι της εκτελεστικής εξουσίας, καθώς και του ακριβούς ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας στο πολίτευμά μας.
Το Σύνταγμα, εκτός από πολιτικό, είναι ιδίως νομικό κείμενο, ερμηνευόμενο με αυστηρούς μεθοδολογικούς κανόνες, ανάλογους με αυτούς που ισχύουν σε όλα τα πεδία του δικαίου.
Τούτους τους αυστηρούς κανόνες προσπαθεί να υπηρετήσει το δικόγραφο που κατατέθηκε σήμερα ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, ως μείζονος εγγυητού της ορθής νομικής ερμηνείας του Συντάγματος».