Η ανάπλαση ενός διαμερίσματος στο κέντρο της Αθήνας, σε μια πολυκατοικία του 1938, αποτελεί μια ευκαιρία αρχιτεκτονικού πειραματισμού. Οι φωταγωγοί, οι κολόνες, οι δοκοί και τα παράθυρα, στοιχεία δομικά τα οποία δεν ήταν δυνατόν να αλλάξουν, επενδύθηκαν με επεξεργασμένο χαλκό –υλικό διαρκώς μεταβαλλόμενο– αναδεικνύοντας τη διαχρονική αξία του κτιρίου.
Ο περιμετρικός τοίχος του διαμερίσματος έχει αμβλυνθεί για να δεχτεί στο εσωτερικό του βιβλιοθήκες, ντουλάπες, χώρους αποθήκευσης κτλ. Το σκούρο χρώμα των πλαισίων των παραθύρων, σε αντίθεση με το άσπρο του τοίχου, δημιουργεί μια δισδιάστατη, αβαθή αίσθηση τονίζοντας το φως και εξαϋλώνοντας με τον τρόπο αυτό τον όγκο του.
Ένας γυάλινος ελικοειδής καναπές, γύρω από το δεύτερο φωταγωγό, φιλοξενεί την ανάγκη για κοινωνικότητα. Παράλληλα, τα διαφορετικά ύψη της οροφής οριοθετούν τους χώρους, δίνοντας ωστόσο μία αίσθηση συνέχειας και αλληλοσυμπλήρωσης.
Στοιχεία έργου:
Αρχιτεκτονική μελέτη: Διονύσης Σοτοβίκης – Κίρκη Μαριολοπούλου
Συνεργάτης: Μυρτώ Τζώρτζη
Στατική μελέτη: Χρήστος Παπαδόπουλος
Επίβλεψη – κατασκευή: Workshop Dionisis Sotovikis
Εμβαδό διαμερίσματος: 220 m²
Χρόνος μελέτης: 2008
Χρόνος κατασκευής: 2009
Φωτογραφίες: Βαγγέλης Πατεράκης
Περιφέρεια: Αττική
Πηγή: ktirio.gr