Το κτίριο βρίσκεται σε ένα σύνηθες, προαστιακό, επίπεδο οικόπεδο, το οποίο είναι επιπλέον αρκετά μικρό, και με ένα γειτονικό κτίριο να φράσσει το νότο.
Αυτό που επιχειρήθηκε είναι το μεγαλύτερο δυνατό τμήμα του γηπέδου να παραμείνει ελεύθερο και να αποτελεί το ίδιο μέρος της κατοικίας. Ένα αυστηρό πρίσμα, κεντρικά υποστυλωμένο, αιωρείται επάνω από το ύπαιθρο, απελευθερώνοντας το ισόγειο.
Η πρόθεση είναι η δημόσια προβολή της κατοικίας να υποχωρήσει πίσω από τα φυτά και ο χώρος κατοίκησης να διεκδικήσει όλο το πεδίο. Το έντονα αποσπασμένο πρίσμα αφήνει τον ήλιο να περάσει στο εσωτερικό και λειτουργεί ως στέγαστρο. Ο χώρος διημέρευσης βρίσκεται από κάτω του. Όταν τα γυάλινα πετάσματα υποχωρούν, η συγχώνευση με το ύπαιθρο είναι πλήρης.
Ο κεντρικός όγκος εδράζεται σε ένα υποστύλωμα, το οποίο αγκυρώνεται στο έδαφος μέσα από μια υδάτινη επιφάνεια. Η κυκλική λίμνη ανακλά το νοτιοδυτικό φως στην οροφή του πρίσματος.
Το ισόγειο αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα, το ένα σε υψηλότερη στάθμη και διαμπερές, ενώ το άλλο χαμηλότερα και προστατευμένο. Το καθιστικό βρίσκεται στο μεγάλο ύψος, σε επαφή με τον κήπο. Αντίθετα, ο χώρος φαγητού και προετοιμασίας του υποχωρεί, πίσω από ένα κυλιόμενο τραπέζι.
Ο όροφος είναι σχεδιασμένος ως ένα μονόχρωμο, ελάχιστο ησυχαστήριο. Η αναρτημένη μεταλλική σκάλα οδηγεί από έναν ενιαίο χώρο μεγάλης έκθεσης –σε συνέχεια με το ισόγειο – ύπαιθρο– σε τρεις μικρούς, ιδιωτικούς χώρους ύπνου.
Το ανεπίχριστο σκυρόδεμα, έχει διάφανο σκούρο χρώμα, όπου απαιτούνταν να δοθεί μεγαλύτερο βάθος, μια αίσθηση οικειότητας, αγκύρωσης, όπως στα εσωτερικά ή στο κεντρικό υποστύλωμα. Η πράσινη όψη – όριο θα εμβολίζεται –κατά την πλήρη ανάπτυξη των φυτών– μόνο από το μαύρο υποστύλωμα του αιωρούμενου όγκου.
Ο τρόπος διαχείρισης του τεχνητού φωτισμού, γίνεται με προσοχή, ώστε να μην ακυρώνεται η νύχτα και η οικειότητα που προσφέρει το ημί-φως. Το ηλεκτρικό φως είναι εδώ ένας τρόπος βύθισης της κατοικίας στο οικείο σκοτάδι και όχι μέσο ενοχλητικά φωταγωγημένης ή προκλητικής της ανάδειξης.
Υλοποιείται έτσι στο χώρο μία ήρεμη ένταση, ένας απλός αλλά σαφής συσχετισμός δυνάμεων. Η συνέργεια στατικής και αρχιτεκτονικής μελέτης δίνει μία κατοικία, στην οποία το κέλυφος δεν είναι πιο σημαντικό από το ύπαιθρό του. Αυτά αντιπαρατίθενται: ένα προς ένα.
Στοιχεία έργου:
Αρχιτεκτονική μελέτη – Επίβλεψη: Tense Architecture Network – Τηλέμαχος Ανδριανόπουλος, Κώστας Μαύρος
Συνεργάτης αρχιτέκτων: Νέστορας Κανέλλος
Στατική μελέτη: Αθανάσιος Κοντιζάς
Η/Μ μελέτη: Σπύρος Αρβανίτης
Εμβαδό: 150 m²
Χρόνος κατασκευής: 2010
Φωτογραφίες: Χρήστος Αναγνωστόπουλος, Πέτρος Περάκης
Περιφέρεια: Αττική
Πηγή: ktirio.gr