Ειδικό αίτημα κατέθεσε το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά, βάσει του οποίου ζητά την άμεση λήψη μέτρων αντιμετώπισης του προβλήματος της πληθώρας κενών και εγκαταλελειμμένων κτιρίων της περιοχής.
Σύμφωνα με τα στοιχεία μελετών που εξέδωσε στη δημοσιότητα, το 60% των κτιρίων του Πειραιά έχουν κατασκευαστεί πριν τη δεκαετία του 1970. Ταυτόχρονα με τα προβλήματα παλαιότητας, ανακύπτουν και ζητήματα ιδιοκτησίας, αφού το 55% των κτιριακών εγκαταστάσεων μοιράζεται μεταξύ περισσότερων από 10 ιδιοκτητών, ενώ τα μεγαλύτερα κτίρια είναι προϊόν συνιδιοκτησίας, καθεστώς που δημιουργεί αδιέξοδα προβλήματα.
Τα κωλύματα που προκύπτουν από τους παράγοντες αυτούς, σε συνδυασμό με την πλήρη απουσία προγραμματισμού ανακαίνισης, έχει σαν αποτέλεσμα το 30% των γραφείων και καταστημάτων της περιοχής του Πειραιά να παραμένουν κλειστά και αναξιοποίητα. Τα κτίρια δεν αποτελούν αξιόπιστη λύση στέγασης, και η κατάστασή τους διαρκώς επιδεινώνεται.
Μόνο τα τελευταία 20 χρόνια, έχει παρατηρηθεί μετακίνηση του πληθυσμού του Πειραιά σε άλλες περιοχές, σε ποσοστό 20%, ενώ ταυτόχρονα παρουσιάζεται δραματική ελάττωση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στην περιοχή. Συγκεκριμένα, την τελευταία δεκαετία, το ένα τρίτο των χώρων ερημώθηκε και έχει παραμείνει κενό.
Παρά τα συνεχή αιτήματα κατοίκων και επιχειρηματιών, η εικόνα της περιοχής δεν έχει βελτιωθεί ούτε στο ελάχιστο, συμπαρασύροντας την κοινωνική και οικονομική ζωή και ανάπτυξη.
Για το λόγο αυτό και στην προσπάθεια του να στρέψει το διοικητικό ενδιαφέρον προς τα προβλήματα αυτά, το Επιμελητήριο (ΕΒΕΠ) έχει συστήσει μια λίστα με όλα τα ζητήματα – ερωτήματα, αλλά και τα στοιχεία, που προκύπτουν για την περιοχή του Πειραιά:
Σύμφωνα με το επιμελητήριο, οι τρεις ερωτήσεις και απαντήσεις που θα πρέπει να απασχολήσουν όλους, είναι:
- Ποια είναι η κατάσταση του κτιριακού αποθέματος του Πειραιά σήμερα;
- Ποιες είναι οι συνέπειες της υφιστάμενης κατάστασης;
- Πώς μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση;
Ταυτόχρονα, η ανακοίνωση δεν παραβλέπει να αναφέρει και τα εξής σημαντικά στοιχεία:
- Πάνω από το 85% χρήζουν παρεμβάσεων αποκατάστασης, εκσυγχρονισμού και βελτίωσης της λειτουργικότητας και της ενεργειακής τους απόδοσης.
- Το μέσο κόστος αποκατάστασης και εκσυγχρονισμού του 70% περίπου των κτηρίων του Πειραιά υπολογίζεται σε πάνω από 400 ευρώ/τ.μ.
- Το 30% του συνόλου των χώρων γραφείων και καταστημάτων παραμένουν κενά.
- Το κέντρο της πόλης δεν αναβαθμίζεται, όσο παραμένουν στη σημερινή κατάσταση τα εμβληματικά κτήρια της Ραλείου και του Πύργου.
- Προκαλείται αίσθημα ανασφάλειας στους κατοίκους σε συγκεκριμένες περιοχές.
- Είναι ορατός ο κίνδυνος αποχώρησης ακόμα περισσότερων μεγάλων επιχειρήσεων.
- Οι ιδιωτικές περιουσίες απαξιώνονται.
- Υπάρχουν προβλήματα στην αντιμετώπιση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής.
To Επιμελητήριο δε σταματά εκεί, αλλά ολοκληρώνει το αίτημα του, προτείνοντας τις δικές του, διαχρονικές λύσεις για την επίλυση των σοβαρών προβλημάτων του Πειραιά:
- Δημιουργία θεσμικού πλαισίου που θα καθιστά δυνατές παρεμβάσεις για τον εκσυγχρονισμό και την επανάχρηση κτηρίων με καθεστώς πολυ-ιδιοκτησίας.
- Αναθεώρηση του πολεοδομικού σχεδίου της πόλης και ενεργοποίηση του ρυθμιστικού σχεδίου που παραμένει ανενεργό από το 2014.
- Υλοποίηση έργων αναβάθμισης των δημόσιων χώρων.
- Αξιοποίηση ή πώληση για μικτές χρήσεις των δημοτικών κτηρίων.
- Στοχευμένες πολεοδομικές παρεμβάσεις και κυκλοφοριακές ρυθμίσεις.
- Σχέδιο αστικής αναγέννησης για την διευκόλυνση του δημιουργικού πληθυσμού.
- Κίνητρα για προσέλκυση περισσότερων ναυτιλιακών και παραγωγικών επιχειρήσεων.
- Στήριξη της δράσης για την επιτυχή ολοκλήρωση του «open mall».
- Δημιουργία της «Ιπποδάμειας Αγοράς» τροφίμων στο αμαξοστάσιο του ΗΣΑΠ.
- Χρηματοδότηση σχημάτων ΣΔΙΤ από ευρωπαϊκά κεφάλαια και άλλες πηγές και ενεργοποίηση του ιδιωτικού τομέα για τον εκσυγχρονισμό και την επανάχρηση κτηρίων.
O πρόεδρος του ΕΒΕΠ, Βασίλης Κορκίδης δήλωσε τη βεβαιότητά του για τη δυνατότητα δυναμικής λειτουργίας της περιοχής του Πειραιά, αν ληφθούν μέτρα ανάπτυξης, λέγοντας «Ο Πειραιάς έχει τις δυνατότητες και τα προσόντα να αναβαθμιστεί ραγδαία τα επόμενα χρόνια. Το λιμάνι και οι ναυτιλιακές δραστηριότητες είναι πόλος έλξης και πρέπει να τις αξιοποιήσουμε ανάλογα, όπως στην περιοχή του Παπαστράτου. Έχει εκτιμηθεί διεθνώς ότι για κάθε Euro1 που δαπανά το κράτος για δράσεις αστικής αναγέννησης, μεσο-μακροπρόθεσμα εισπράττει έως και Euro6. Στον Πειραιά αυτή η δαπάνη μπορεί να είναι για όλους μία «win-win» επένδυση».