ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ
ΜΥΘΟΣ: Τα σκυλιά και οι γάτες έχουν αχρωματοψία.
Οι σκύλοι και οι γάτες έχουν πολύ καλύτερη χρωματική όραση από ό,τι νομίζαμε.
Αμφότεροι οι σκύλοι και οι γάτες μπορούν να δουν το μπλε και το πράσινο, και έχουν επίσης περισσότερες ράβδους – τα ελαφρά αισθητήρια κύτταρα του ματιού – από όσες έχουν οι άνθρωποι, και έτσι μπορούν να βλέπουν καλύτερα σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού.
Αυτός ο μύθος πιθανότατα προκύπτει επειδή κάθε το ζώο βλέπει χρώματα με διαφορετικό τρόπο από τους ανθρώπους.
Το κόκκινο και το ροζ μπορεί να φαίνεται περισσότερο πράσινο για τις γάτες, ενώ το μοβ μπορεί να μοιάζει σαν μια άλλη απόχρωση του μπλε. Τα σκυλιά, εν τω μεταξύ, έχουν λιγότερους κώνους – τα κύτταρα ανίχνευσης χρώματος στο μάτι – έτσι οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η έγχρωμη όραση τους είναι έντονη περίπου μόνο το 1/7 της δικής μας.
ΜΥΘΟΣ: Οι Lemmings (αρουραίοι των Βόρειων χωρών) πηδούν από γκρεμούς σε μαζικές αυτοκτονίες.
Οι Lemmings δεν αυτοκτονούν μαζικά.
Κατά τη διάρκεια των μεταναστεύσεων τους μερικές φορές πέφτουν από γκρεμούς, ή αν περιπλανηθούν σε μια περιοχή που δεν είναι εξοικειωμένοι.
ΜΥΘΟΣ: Οι καρχαρίες δεν παθαίνουν καρκίνο
Το 2013, οι ερευνητές ανέφεραν ένα τεράστιο όγκο που έβγαινε από το στόμα ενός μεγάλου λευκού καρχαρία, και έναν άλλο στο κεφάλι ενός φαλαινοκαρχαρία.
Και αυτές δεν είναι οι μόνες περιπτώσεις καρκίνων σε καρχαρία. Άλλοι επιστήμονες έχουν αναφέρει όγκους σε δεκάδες είδη καρχαριών.
Ο μύθος ότι οι καρχαρίες δεν παθαίνουν καρκίνο δημιουργήθηκε από τον Ι. William Lane, ο οποίος ήθελε να πουλήσει το χόνδρο του καρχαρία ως θεραπεία του καρκίνου.
ΜΥΘΟΣ: Οι στρουθοκάμηλοι κρύβονται, βάζοντας το κεφάλι τους μέσα στην άμμο
Οι στρουθοκάμηλοι δεν βάζουν το κεφάλι τους στην άμμο όταν απειλούνται. Στην πραγματικότητα, δεν θάβουν καθόλου το κεφάλι τους.
Όταν απειλούνται, οι στρουθοκάμηλοι μερικές φορές σωριάζονται στο έδαφος και κάνουν τους πεθαμένους.
ΜΥΘΟΣ: Οι άνθρωποι κολλάνε τα κονδυλώματα από βατράχια και φρύνους.
Οι βάτραχοι και οι φρύνοι δεν θα σας μεταδώσουν κονδυλώματα, αλλά η χειραψία με κάποιον που έχει κονδυλώματα, ίσως.
O ανθρώπινος ιός θηλωμάτων είναι αυτός που δημιουργεί κονδυλώματα στους ανθρώπους, και είναι μόνο για τους ανθρώπους.
ΜΥΘΟΣ: Αυτός ο δεινόσαυρος ονομάζεται Βροντόσαυρος.
Πολλοί άνθρωποι θα αποκαλούσαν αυτόν τον δεινόσαυρο Βροντόσαυρο – ακόμα και ο Michael Crichton το έκανε στο «Jurassic Park».
Στην πραγματικότητα ονομάζεται Απατόσαυρος. Ο μύθος προέκυψε περίπου 130 χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια μιας διαμάχης μεταξύ δύο παλαιοντολόγων.
ΜΥΘΟΣ: Οι καρχαρίες μπορούν να μυρίσουν μία σταγόνα αίματος από μίλια μακριά.
Αυτή είναι μια μεγάλη υπερβολή. Τα σαγόνια του δεν έρχονται για σας από την άλλη άκρη του ωκεανού, αν αιμορραγείτε στο νερό.
Ο καρχαρίας έχει μια ιδιαίτερα διευρυμένη περιοχή του εγκεφάλου για να μυρίζει τις οσμές, επιτρέποντας τους να ανιχνεύουν περίπου 1 μέρος αίματος ανά 10 δισεκατομμύρια μέρη νερού – περίπου μια σταγόνα σε μια πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων.
Αλλά ο ωκεανός είναι πολύ, πολύ, πολύ μεγαλύτερος και παίρνει λίγο χρόνο για τα μόρια των οσμών να παρασυρθούν. Σε μια πολύ καλή μέρα, όταν τα ρεύματα είναι ευνοϊκά, ένας καρχαρίας μπορεί να μυρίσει το θήραμα του από μερικά γήπεδα ποδοσφαίρου μακριά – όχι χιλιόμετρα.
ΜΥΘΟΣ: Οι νυχτερίδες είναι τυφλές.
Οι νυχτερίδες δεν είναι καθόλου τυφλές.
Ενώ πολλές χρησιμοποιούν ηχοεντοπισμό για να περιηγηθούν, όλες μπορούν να δουν.
ΜΥΘΟΣ: Τα χρυσόψαρα δεν μπορούν να θυμηθούν τίποτα για περισσότερο από ένα δευτερόλεπτο.
Τα χρυσόψαρα έχουν στην πραγματικότητα πολύ καλή μνήμη.
Μπορούν να θυμούνται πράγματα για μήνες, όχι δευτερόλεπτα, όπως λένε πολλοί.
ΜΥΘΟΣ: Οι καμηλοπαρδάλεις κοιμούνται μόνο 30 λεπτά την ημέρα.
Οι καμηλοπαρδάλεις έχουν αρκετά τυπικές συνήθειες ύπνου.
Για να απομυθοποιήσουν τη συγκεκριμένη, οι ερευνητές παρακολούθησαν από κοντά ένα κοπάδι από πέντε ενήλικες και τρεις νεαρές καμηλοπαρδάλεις για 152 ημέρες, καταμετρώντας όλους τους μικρούς υπνάκους και τους βαθείς ύπνους τους.
Τα ζώα συνήθως κοιμόνταν τη νύχτα και έπαιρναν έναν υπνάκο το απόγευμα (Σας θυμίζει κάτι;).
Συνολικά, κάθε καμηλοπάρδαλη κοιμόταν περίπου 4,6 ώρες κάθε μέρα.
ΜΥΘΟΣ: Οι καρχαρίες πεθαίνουν αν σταματήσουν να κολυμπούν.
Συχνά ακούμε ότι οι καρχαρίες μπορούν να αναπνεύσουν μόνο καθώς κολυμπάνε, όταν σπρώχνεται το νερό πάνω από τα βράγχιά τους.
Αυτό είναι αλήθεια για κάποιους καρχαρίες, αλλά πολλοί άλλοι μπορούν να αντλήσουν το πλούσιο σε οξυγόνο νερό πάνω από τα βράγχιά τους, χωρίς να κολυμπούν.
ΜΥΘΟΣ: Το Αλεξανδρινό περιέχει θανατηφόρο δηλητήριο.
Το Αλεξανδρινό (ή αλλιώς Χριστολούλουδο) δεν θα σκοτώσει εσάς ή το κατοικίδιό σας, αν και δεν πρέπει να το φάτε.
Τα λουλούδια μπορεί να σας ανακατέψουν λόγω κάποιων γαστρεντερικών θεμάτων.
ΜΥΘΟΣ: Οι άνθρωποι κόλλησαν τον ιό HIV, επειδή κάποιος έκανε σεξ με έναν πίθηκο.
Ο ιός HIV κατά πάσα πιθανότητα δεν μεταδόθηκε στους ανθρώπους από σεξ μεταξύ ανθρώπου και πιθήκου.
Πιθανότατα ήρθε στον άνθρωπο μέσω του κυνηγιού των πιθήκων για τροφή θηράματος, και οδήγησε στην επαφή αίματος και των δύο.
ΜΥΘΟΣ: Οι άνθρωποι προέρχονται από τους χιμπατζήδες.
Οι χιμπατζήδες και οι άνθρωποι μοιράζονται παράξενες ομοιότητες. Περίπου το 98,8 % του DNA μας είναι πανομοιότυπο.
Ωστόσο, η εξέλιξη λειτουργεί με στοιχειώδεις γενετικές αλλαγές που προστίθενται εδώ και πολλές γενιές. Οι χιμπατζήδες και οι άνθρωποι μοιράστηκαν έναν κοινό πρόγονο πριν από 6 με 8 εκατομμύρια χρόνια, αλλά πολλά έχουν αλλάξει από τότε.
Οι σύγχρονοι χιμπατζήδες εξελίχθηκαν σε ένα ξεχωριστό (αν και κοντινό) είδος του γενεαλογικού δέντρου της οικογένειας των πιθήκων.