Μπορεί το παγκόσμιο εμπόριο να βρίσκεται σε τέλμα, όμως οι ροές κεφαλαίων παγκοσμίως βρίσκονται σε χειρότερη θέση καθώς έχουν επηρεαστεί περισσότερο και από την περίοδο της οικονομικής κρίσης του 2008.
Η εξέλιξη αυτή, σύμφωνα με τους αναλυτές της UBS, μπορεί να οδηγήσει σε έναν «παγκόσμιο πόλεμο κεφαλαίων», κατά τον οποίο οι χώρες με ισχυρή εγχώρια χρηματοδότηση θα κερδίσουν και αυτές που εξαρτώνται από τις ξένες επενδύσεις θα χάσουν.
Οι αναλυτές Paul Donovan και Sophie Constable της UBS αναφέρουν τα εξής:
Η παγκοσμιοποίηση της ροής κεφαλαίων αποτέλεσε ένα φαινόμενο που αναπτύχθηκε μετά το 1995 όπως και η παγκοσμιοποίηση των εμπορικών ροών. Η ροή των διεθνών κεφαλαίων συρρικνώθηκε σημαντικά μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση αλλά δεν ανέκαμψε όπως συνέβη με το παγκόσμιο εμπόριο που ξαναβρήκε τους ρυθμούς του.
Δείτε το σχετικό γράφημα:
Σύμφωνα με τη UBS υπάρχουν συγκεκριμένοι παράγοντες για τη διαφοροποίηση αυτή.
Ο δημοσιονομικός κανονισμός προβλέπει τη διατήρηση των κεφαλαίων εντός των εθνικών συνόρων των κρατών, μετά τις δραματικές συνέπειες που βίωσαν οι τράπεζες και οι επενδυτές που προχώρησαν σε διεθνείς συμφωνίες υψηλού ρίσκου και επλήγησαν από την οικονομική κρίση του 2008.
Παράλληλα, η αύξηση του πολιτικού ρίσκου καθιστά τις αγορές απρόβλεπτες και αποθαρρύνει τους διεθνείς επενδυτές να προχωρήσουν σε τοποθετήσεις.
Η UBS εκτιμά ότι μπορεί οι οικονομικές πιέσεις να σημειώνονται σε τοπικό επίπεδο, ωστόσο οι αρχές της οικονομίας είναι παγκόσμιες. Το πολιτικό ρίσκο από την άλλη πλευρά, αφορά συγκεκριμένες χώρες και για να το αντιληφθεί κάποιος απαιτεί να αφιερώσει περισσότερο χρόνο και πόρους σε σχέση με την κατανόηση του οικονομικού ρίσκου.
Όσο αυξάνεται το πολιτικό ρίσκο τόσο οι επενδυτές προτιμούν να κρατούν τα κεφάλαια τους κοντά στη χώρα τους, όπου νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια.
Και τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Λοιπόν, οι χώρες που δεν στηρίζονται στα διεθνή κεφάλαια για να αναπτυχθούν θα έχουν καλύτερη πορεία από αυτές που χρειάζονται τους ξένους επενδυτές, υποστηρίζει η UBS.
Ένα πόλεμος κεφαλαίων βρίσκεται πολύ κοντά: Τα διεθνή κεφάλαια μετακινούνται πιο δύσκολα. Οι χώρες χωρίς επάρκεια κεφαλαίων θα πρέπει να παλέψουν σκληρά για να χρηματοδοτήσουν τα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών τους, κυρίως όταν πρόκειται για περιοχές που δεν θεωρούνται ελκυστικές από τους διαχειριστές για άμεσες επενδύσεις.