Τελειωμένη υπόθεση θα πρέπει να θεωρείται η έκδοση της άδειας για τις εργασίες της Eldorado Gold στις Σκουριές, μία υπόθεση με πολλούς νικητές και λίγους χαμένους. Στους νικητές περιλαμβάνονται η ελληνική οικονομία, που παίρνει μία ισχυρή επενδυτική “ένεση”, οι άνθρωποι που δουλεύουν και θα δουλέψουν στις Σκουριές, και φυσικά η ίδια η εταιρεία, που έστω και μετά από πολύχρονες περιπέτειες βλέπει την επένδυσή της να μπαίνει στις ράγες. Στην πλευρά των χαμένων, από την άλλη, βρίσκουμε μόνο το… 3% του ΣΥΡΙΖΑ.
Η αλήθεια είναι ότι αν κάποιος στάθηκε από την αρχή αντίθετος σε αυτήν την επένδυση ήταν ο “σκληρός πυρήνας” του ΣΥΡΙΖΑ. Με διαδηλώσεις, με πύρινες δηλώσεις και ανακοινώσεις, με ερωτήσεις στη Βουλή, με άρθρα σε εφημερίδες, ο “παλιός” ΣΥΡΙΖΑ πολεμούσε με κάθε τρόπο την επένδυση της Eldorado. Και όταν ανήλθε στην εξουσία πίστεψε ότι μπορούσε πλέον να την εξολοθρεύσει. Όμως τα πράγματα δεν πήγαν όπως τα υπολόγιζαν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης (υπουργός Περιβάλλοντος στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μην το ξεχνάμε) και η παρέα του.
Και όταν το μεγαλύτερο μέρος αυτών των σκληροπυρηνικών της φράξιας Λαφαζάνη αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά τη συμφωνία του 2015, τη θέση του Π. Λαφαζάνη στο υπουργείο Περιβάλλοντος, και κατ’ επέκταση στην… τζιχάντ κατά της Eldoradο, πήρε ο Πάνος Σκουρλέτης, ο οποίος με τη σειρά του επιχείρησε να βάλει εμπόδια στην επένδυση. Όταν αντικαταστάθηκε και αυτός από τον Γιώργος Σταθάκη, υπήρξαν προσδοκίες ότι τα πράγματα θα έφτιαχναν. Όμως το “βιολί” δεν άλλαξε.
Και τότε η Eldorado αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Με ένα τελεσίγραφο προς την κυβέρνηση ζήτησε να λάβει τις άδειες που αδικαιολόγητα καθυστερούσαν να εκδοθούν, προκαλώντας ένα διεθνές κύμα αντιδράσεων υπέρ της καναδικής εταιρείας, και παράλληλα ζημιώνοντας το “φιλοεπενδυτικό” προφίλ που προωθεί τώρα τελευταία ο Αλέξης Τσίπρας, προσπαθώντας να κάνει ένα… rebranding του ΣΥΡΙΖΑ, με το οποίο προφανώς δε συμφωνούν όλοι στην Κουμουνδούρου. Πλέον η κυβέρνηση βρισκόταν σε αδιέξοδο: αν άφηνε την Eldorado να φύγει, η ζημιά για την οικονομία θα ήταν μεγάλη – κανείς δεν θα επένδυε πια στην Ελλάδα, σε μία περίοδο όπου η χώρα μας έχει τεράστια ανάγκη από επενδύσεις. Αν όμως της έδινε αυτό που ήθελε, τότε θα σπαραζόταν από εσωτερικές έριδες και θα έχανε και το όποιο έρεισμα της έχει απομείνει στους ανθρώπους που την ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές.
Από αυτό το δίλημμα η κυβέρνηση προσπάθησε να αποδράσει με μία… ηρωική έξοδο: δίνοντας μεν τις άδειες στην Eldorado, αλλά προσπαθώντας να πλασάρει την υποχώρησή της ως επιτυχία, ως αντίσταση στους κακούς αποικιοκράτες, των οποίων τις βλέψεις αναχαίτισε.
Όμως την αλήθεια την ξέρουμε πια: ήταν ο φόβος για την πλήρη κατάρρευση του “φιλοεπενδυτικού” αφηγήματος των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που… άνοιξε τα συρτάρια μέσα στα οποία ήταν κλειδωμένες οι άδειες…