Περισσότερα από 350 στελέχη και άπειρες εργατοώρες έχουν αφιερώσει οι τράπεζες για να κάνουν την «λάντζα» του Δημοσίου όσο αφορά μόνο τις κατασχέσεις σε τραπεζικών λογαριασμών.
Όπως τονίζουν τραπεζίτες, το Δημόσιο ρουφά τους πόρους των τραπεζών πολλαπλώς. Βγαίνει μπροστά και εμποδίζει την εξυπηρέτηση των δανείων αφού για τους πολίτες αναγκαστικά προηγείται η πληρωμή φόρων και παράλληλα, τις υποχρεώνει να απασχολούν προσωπικό για μια σειρά από εργασίες: από κατασχέσεις, μέχρι συγκέντρωση στοιχείων και απαντήσεις σε τουλάχιστον 15.000 αιτήματα κάθε μήνα από διάφορες υπηρεσίες του.
O εισπρακτικός μηχανισμός έσπασε τα κοντέρ τον Απρίλιο, με τους οφειλέτες υπό αναγκαστικά μέτρα είσπραξης να ξεπερνούν για πρώτη φορά τις 900.000 και τα ηλεκτρονικά κατασχετήρια να εκδίδονται καθημερινά με ρυθμό «πολυβόλου». Η ΑΑΔΕ μάλιστα ζήτησε την αύξηση από τα 1.300 ανά τράπεζα την ημέρα σε τουλάχιστον 1.600 ώστε αθροιστικά οι τράπεζες να εκδίδουν αυτή την περίοδο περισσότερα από 5.000 ηλεκτρονικά κατασχετήρια σε βάρος οφειλετών του δημοσίου.
Κάθε τράπεζα απασχολεί περί τα 80 με 100 άτομα μόνο για αυτή τη δουλειά σε διαφορετικές υπηρεσίες και όπως επισημαίνει τραπεζίτης στο mononews, ο ρόλος του τραπεζικού συστήματος στην προσπάθεια πάταξης της φοροδιαφυγής και ελέγχου της παραοικονομίας είναι σημαντικός, όμως οι τράπεζες δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τις εποπτικές και ελεγκτικές αρχές του κράτους και να επωμίζονται μάλιστα πλήρως το μεγάλο λειτουργικό κόστος που αυτό συνεπάγεται.
Οι τράπεζες υποχρεούνται να ενημερώνουν τους φακέλους των πελατών μια σειρά από χαρτιά που ξεκινούν από το εκκαθαριστικό και φθάνουν ως την ταυτότητα, με το Δημόσιο να έχει μένει τόσο πίσω σε επίπεδο τεχνολογίας ώστε να μην είναι δυνατή η διασύνδεση ηλεκτρονικά με το τραπεζικό σύστημα με αποτέλεσμα η «χαρτούρα» και η ανάγκη σκαναρίσματός της επίσης να δημιουργούν κόστος.
Το μεγαλύτερο βάρος πάντως δημιουργούν τα χιλιάδες αιτήματα του δημοσίου, τουλάχιστον 15 χιλιάδες κάθε μήνα, στα οποία καλούνται να «απαντήσουν» οι τράπεζες, δίνοντας στοιχεία που μπορεί να πηγαίνουν 15 και 20 χρόνια πίσω για τη διερεύνηση κυρίως υποθέσεων φοροδιαφυγής.
Εφορία, οικονομικοί εισαγγελείς, οικονομική αστυνομία, ελεγκτικές υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών, αρχή καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, εισαγγελέας Εγκλημάτων Διαφθοράς είναι ορισμένοι από τους φορείς που απευθύνονται στις τράπεζες και ζητούν στοιχεία προκειμένου να διερευνήσουν υποθέσεις φοροδιαφυγής και άλλων παράνομων δραστηριοτήτων. Ενώ πρόθεση, και υποχρέωση των τραπεζών, είναι να παράσχουν κάθε συνδρομή, ο όγκος των στοιχείων που ζητώνται αλλά και η συχνότητα των αιτημάτων μετατρέπουν τα πιστωτικά ιδρύματα σε ερευνητές που κάνουν τη δουλειά του δημοσίου, τη στιγμή που οι επιδόσεις των αρχών αποδεικνύονται μάλλον «φτωχές».
Ελλείψει συντονισμού και τεχνογνωσίας, οι φορείς του δημοσίου ζητούν δύο και τρεις φορές τα ίδια στοιχεία ενώ η αλλαγή προσώπων τους κάνει να ξεκινούν από την αρχή, επισημαίνουν τραπεζικά στελέχη. Έτσι, έλεγχοι που έχουν φθάσει σε κάποιο σημείο ξεκινούν από μηδενική βάση όταν αλλάξουν οι πολιτικές ηγεσίες ή ακόμη και οι επικεφαλής των φορέων, ενώ τα ίδια στοιχεία ζητούν περισσότεροι του ενός φορείς και δεν τα ανταλλάσσουν μεταξύ τους παρά απευθύνονται εκ νέου στις τράπεζες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Νίκος Καραμούζης: Τι συζήτησε με τον ισχυρό άντρα της Bundesbank
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Επιστρέφεται ο φόρος σε σχεδόν 100.000 φορολογούμενους – Δείτε λεπτομέρειες
ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Γιώργος Μπόλος: Ποιος είναι ο manager που θέλει να εξαγοράσει ελληνικές εταιρίες