Διατροφή άγαμης μητέρας
Σύμφωνα με το άρθρο 1503 του Αστικού Κώδικα, με τίτλο “Δαπάνες τοκετού και διατροφής της άγαμης μητέρας”, Κεφάλαιο δέκατο, «Διατροφή από το νόμο», σε περίπτωση που ένα τέκνο γεννήθηκε χωρίς γάμο της μητέρας του, το δικαστήριο μπορεί, ύστερα από αίτηση της μητέρας, να καταδικάσει τον πατέρα που αναγνωρίστηκε δικαστικώς, ακόμη και αν το τέκνο γεννήθηκε νεκρό: 1) στην καταβολή των δαπανών του τοκετού και 2) σε διατροφή της μητέρας, εφόσον αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό της, επί δυο μήνες πριν από τον τοκετό και τέσσερις ύστερα από αυτόν, ή, αν συντρέχουν ειδικές περιστάσεις, το πολύ επί ένα έτος.
Από την ανωτέρω διάταξη προκύπτει η υποχρέωση συμμετοχής του πατέρα στις ανάγκες που δημιούργησε στην άγαμη μητέρα η εγκυμοσύνη και ο τοκετός, δεδομένου ότι υπό το σύστημα του ισχύοντος οικογενειακού δικαίου η άγαμη μητέρα δεν συνδέεται με οικογενειακή σχέση προς τον πατέρα του τέκνου, ακόμη και αν αναγνωριστεί το τέκνο με εκούσια ή με δικαστική αναγνώριση.
Αν και ο νόμος αναφέρεται σε τέκνο που αναγνωρίστηκε δικαστικά, εντούτοις η ανωτέρω διάταξη εφαρμόζεται και στη μητέρα τέκνου που αναγνωρίσθηκε εκουσίως με συμβολαιογραφική πράξη. (Κουνουγέρη-Μανωλεδάκη, Οικογενειακό δίκαιο σελ 218, Βαθρακοκοίλης άρθρο 1503 αρ 2, σελ 830, Γ. -Σ. Α. κώδικας, τόμος VII, σελ 1084, σημ 2-3).
Περαιτέρω είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι αξίωση διατροφής δεν έχει κάθε άγαμη μητέρα αλλά μόνο η άπορη, (βλ. ΜΠρΘεσ 8820/2010).
Τέλος, όσον αφορά τις ειδικές περιστάσεις που δικαιολογούν διατροφή της άγαμης μητέρας μέχρι ένα έτος, αυτές συντρέχουν κυρίως όταν η μητέρα εξαιτίας επιπλοκών από τον τοκετό ή σοβαρής ασθένειας του τέκνου δεν είναι σε θέση να εργαστεί ( Γ.-Σταθόπουλου, σελ 1086 σημ. 16.).
Στεφανία Σουλή
Δικηγόρος- Διαμεσολαβήτρια
www.atheativia.psichogios.gr – Law & Culture