• Top Stories

    Και όμως η Dear Christine ήταν η καλύτερη μας σύμμαχος. Πάει και αυτή. Την κάναμε εχθρό

    Αντώνης Κεφαλἀς

    Αντώνης Κεφαλἀς. Δημοσιογράφος


    Κατ’ έξιν η κυβέρνηση αυτή αυτοπαγιδεύεται –είτε από ανικανότητα, είτε από ιδεοληψία, είτε από άγνοια. Στην περίπτωση της διαμάχης με το ΔΝΤ «πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένη.» Πίστεψε ότι μπορούσε να δημιουργήσει ρήγμα μεταξύ των δανειστών. Ονειροβατούσε. Το γράμμα-απάντηση της Lagarde κυριολεκτικά «άδειασε» την κυβέρνηση συνολικά και τον Πρωθυπουργό προσωπικά.

    Το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι το ΔΝΤ σκλήρανε έτι περισσότερο τη στάση του –και επιβεβαίωσε ότι τη θέση του διέπει μία ακλόνητη λογική:

    (α) Αν πρέπει να υπάρξει πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018 τότε τα μέτρα που προτείνονται από την κυβέρνηση του Σύριζα δεν επαρκούν. Και σύντομα θα έχουμε ξανά αιτήματα και διαπραγματεύσεις για νέα δάνεια.

    (β) Εμείς, ως ΔΝΤ, προτιμούμε ηπιότερα δημοσιονομικά μέτρα και μεγαλύτερη, ως εκ τούτου, ελάφρυνση του χρέους.

    Ο κάθε λογικός και μη ιδεοληπτικός άνθρωπος με στοιχειώδη γνώση της οικονομίας και όποιου ορθολογισμού έχει απομείνει στην ελληνική πολιτική ζωή θα αναρωτιέται: σε τι και γιατί διαφωνεί η κυβέρνηση με το ΔΝΤ;

    Από την πλευρά της, η «νέα» τρόικα (Ε.Ε., ΕΚΤ, ESM) δεν πρόκειται με κανένα τρόπο να συνταχθεί με την Ελλάδα – όσους φόβους και να έχει για το προσφυγικό και το Brexit. Όποιος γνωρίζει πως σκέπτεται και λειτουργεί η Ευρώπη δεν έχει αμφιβολία γι’ αυτό.

    Εξάλλου, αυτή καθαυτή η διαρροή – που με λογικές ενδείξεις φαίνεται πως είναι δουλειά των Ελλήνων—είναι βέβαιο πως αμαυρώνει, ξανά, την ήδη καλυμμένη με φούμο εικόνα της κυβέρνησης και των πρακτικών της.

    Από εδώ και πέρα οι διαπραγματεύσεις θα κινούνται σε κλίμα πλήρους έλλειψης εμπιστοσύνης εκ μέρους των δανειστών. Το πολυπόθητο για τους ιδεοληπτικούς συνωμότες της κυβέρνησης ρήγμα δεν θα επέλθει. Το γεγονός της άκομψης και μεθοδευμένης διαρροής εγγυάται ότι το μέτωπο των δανειστών θα παραμείνει αρραγές –και άτεγκτο.

    Η στήλη αυτή έχει δύο φορές στο άμεσο παρελθόν επισημάνει ότι το ΔΝΤ και η Christine Lagarde είναι ο καλύτερος σύμμαχος μας και άλλες δύο φορές ότι το Grexit είναι και πάλι πάνω στο τραπέζι.

    Η «διαπραγμάτευση» που ασκεί η κυβέρνηση έχει φέρει την προοπτική αυτή πιο κοντά. Πιο κοντά σ’  ένα νέο αδιέξοδο, μπροστά στο οποίο το μεθοδευμένο από τον Γιάνη Βαρουφάκη θα εμφανίζεται ως αθώα περιστερά. Έχει αναλογιστεί αυτή η ανίκανη κυβέρνηση τι θα κάνει αν με την Ελλάδα ήδη φορτωμένη με 60.000 πρόσφυγες/μετανάστες, οι μεν ροές εξακολουθήσουν αμείωτες η δε Ευρώπη καθίσει ήσυχα και αδιάφορη πίσω από τα κλειστά σύνορα της και την οικονομική της ορθοδοξία;

    …Ανοησίες!



    ΣΧΟΛΙΑ