Συγχαρητήρια στους σαρκαστικούς ανθρώπους. Η επιστήμη επιβεβαίωσε ότι είστε ζωντανοί θεοί. Ένα έγγραφο που δημοσιεύθηκε τον περασμένο μήνα στο «Organizatiοnal Behavior and Human Decision Processes» (Οργανωτική Συμπεριφορά και Διεργασία Ανθρωπίνων Αποφάσεων) διαπίστωσε ότι σαρκασμός μπορεί να οδηγήσει σε ανώτερη δημιουργική σκέψη και ικανότητες επίλυσης προβλημάτων.
Γι’ αυτό τον προσδιορισμό, ανέφερε η «Medical Daily», οι ερευνητές ρώτησαν πάνω από 300 συμμετέχοντες να πουν ή να λάβουν σαρκαστικά σχόλια από τους άλλους και στη συνέχεια, να λύσουν εργασίες δημιουργίας. Οι συμμετέχοντες έπρεπε να συμπληρώσουν την κορυφαία φράση ενός σκίτσου είτε με ένα φυσιολογικό κομμάτι του διαλόγου είτε με μία σαρκαστική απάντηση.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές μέτρησαν τη δημιουργικότητα σε μια σειρά εργασιών. Σε μία εργασία, οι συμμετέχοντες έπρεπε να ακουμπήσουν ένα κερί στον τοίχο με μια σειρά από αντικείμενα με τέτοιο τρόπο ώστε το κερί δεν θα στάξει σε κάποιο κοντινό τραπέζι . Το 64% των συμμετεχόντων που είχαν κάνει σαρκαστικά σχόλια, ολοκλήρωσαν αυτό το έργο, σε σύγκριση με μόλις το 30% των υπολοίπων. Μεταξύ εκείνων που έλαβαν τα σχόλια, το 75% έλυσε το έργο.
«Οι γενικές μορφές του σαρκασμού προάγουν τη δημιουργικότητα μέσω αφηρημένης σκέψης και για τους εκφραστές και για τους αποδέκτες», έγραψαν οι ερευνητές σε απόσπασμα της μελέτης. «Εκφράζοντας σαρκασμό σε κάποιον ή λαμβάνοντας σαρκασμό από κάποιον που εμπιστευόμαστε, αυξάνεται η δημιουργικότητα χωρίς να δημιουργεί σύγκρουση».
Αλλά δεν είναι όλα θετικά: Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι ο σαρκασμός οδηγεί σε σύγκρουση μεταξύ ανθρώπων με χαμηλά επίπεδα αμοιβαίας εμπιστοσύνης, πιθανόν επειδή οι φίλοι γνωρίζουν ο ένας τον άλλον αρκετά καλά για να κατανοήσουν τον σαρκασμό του άλλου ως αστείο, όχι ως εχθρότητα .
«Για να δημιουργηθεί ή να αποκωδικοποιηθεί ο σαρκασμός, τόσο οι εκφραστές όσο και οι αποδέκτες του σαρκασμού πρέπει να ξεπεράσουν την αντίφαση (π.χ. την ψυχολογική απόσταση) μεταξύ της κυριολεκτικής και της πραγματικής έννοιας των σαρκαστικών εκφράσεων» είπε η συγγραφέας της μελέτης και ερευνήτρια του «Harvard Business School» Francesca Gino στο «Harvard Gazette». «Αυτή είναι μια διαδικασία που ενεργοποιεί και διευκολύνεται από την αφαίρεση, η οποία με τη σειρά της προωθεί τη δημιουργική σκέψη».
Όμως, ο σαρκαστικός άνθρωπος θα πρέπει να είναι επιφυλακτικός με το μέσο που χρησιμοποιεί για να επικοινωνήσει. Η Caitlyn Dewey έγραψε πρόσφατα στην «Washington Post» ότι σε μια μελέτη του 2006 βρέθηκαν αναγνώστες οι οποίοι δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσουν το σαρκασμό, σε πάνω από 40% σαρκαστικά emails, ενώ σε μια άλλη μελέτη, βρέθηκαν ενήλικες που δυσκολεύτηκαν να εντοπίσουν το σαρκασμό στο Twitter. Αν ο άλλος δεν ξέρει πώς να πάρει το αστείο, τότε ο σαρκασμός θα σταματήσει, εισάγοντας τη σύγκρουση σε μία απλή κοινωνική αλληλεπίδραση.
