Ποιοι υπουργοί της κυβέρνησης πιάστηκαν να έχουν ξεκινήσει πρόωρες διακοπές;

Πέντε υπουργοί πρωταγωνίστησαν σήμερα, βάσει της επίσημης ενημέρωσης, σε φαινόμενα παραβίασης πρόσφατα ψηφισθείσας διάταξης του Κανονισμού της Βουλής. Η εν λόγω διάταξη προβλέπει ποιοι λόγοι μπορούν να ευσταθούν και να αιτιολογούν την απουσία υπουργών από την Ολομέλεια, όταν καλούνται να απαντήσουν σε ερωτήσεις βουλευτών.

Οι υπουργοί είναι οι Παιδείας Κ. Γαβρόγλου, Υγείας Α. Ξανθός, Οικονομικών Ευκλ. Τσακαλώτος, ο αναπληρωτή υπουργό Υγείας Π. Πολάκης και η υφυπουργός Οικονομικών Αικατερίνη Παπανάτσιου.

Σύμφωνα με την «Καθημερινή» ο κ. Ξανθός δήλωσε ως αιτία κωλύματος την «άσκηση κοινοβουλευτικών καθηκόντων», με καμία επίσημη παράλληλη διαδικασία να μην βρισκόταν σε εξέλιξη κατά την ώρα της συζήτησης των ερωτήσεων, ενώ οι υπόλοιποι επικαλέστηκαν απλώς –σύμφωνα με την ανακοίνωση του Προεδρείου- «φόρτο εργασίας».

Αίσθηση προκάλεσε ιδιαίτερα η εκ μέρους του υπουργού Παιδείας επίκληση της προαναφερθείσας «αιτιολογίας», δεδομένου ότι συζήτηση νομοσχεδίου της αρμοδιότητάς του ήταν προγραμματισμένη για μόλις δύο ώρες μετά τις επίκαιρες ερωτήσεις, στην ίδια αίθουσα.

Υπενθυμίζεται ότι ακριβώς εξαιτίας της μαζικής «άρνησης» των κυβερνητικών στελεχών να προσέρχονται στην διαδικασία του κοινοβουλευτικού ελέγχου, συχνά επικαλούμενοι έναν αόριστο «φόρτο εργασίας», είχαν προκληθεί πολλές συζητήσεις και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας τόσο εκ μέρους των ερωτώντων βουλευτών όσο και του Προεδρείου της Βουλής: άπαντες χαρακτήριζαν αυτή την τακτική ως έκφραση ασέβειας εκ μέρους των υπουργών προς το Κοινοβούλιο.

Μετά από «ατέλειωτες» συζητήσεις και συνεδριάσεις είτε της Διάσκεψης των Προέδρων, είτε της Επιτροπής Κανονισμού, αποφασίστηκε να αλλάξει ο Κανονισμός – όπως και έγινε στα τέλη Ιουνίου, αν και όχι όσο δραστικά πολλοί θα ανέμεναν, ώστε το φαινόμενο να περιοριστεί.

Η νέα διάταξη – άρθρο 19 υπό τον τίτλο «Κώλυμα υπουργού κατά την διαδικασία συζήτησης επίκαιρων ερωτήσεων», όπως ψηφίστηκε (δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 92/Α/26-6-2017) προβλέπει: «Ως κώλυμα υπουργού νοείται η κυβερνητική αποστολή του στο εξωτερικό ή το εσωτερικό, όπως και η συμμετοχή του σε συνεδριάσεις συλλογικών κυβερνητικών οργάνων και σε συνεδριάσεις με εκπροσώπους ευρωπαϊκών και διεθνών θεσμών στο εσωτερικό ή το εξωτερικό».