Πετρελαιοκηλίδα στη Βραζιλία: Όλη η αλήθεια για το πλοίο του εφοπλιστή Νίκου Μουνδρέα

Ξεκαθάρισε πλήρως το τοπίο σχετικά με την ψευδή, όπως αποδείχθηκε,  αναφορά ενός Βραζιλιάνου ερευνητή για ένα τάνκερ ελληνικών συμφερόντων, το οποίο διαχειρίζεται η NGM Energy του εφοπλιστή Ν. Μουνδρέα.  Ο ερευνητής, ψευδώς ισχυρίστηκε ότι , το συγκεκριμένο πλοίο είναι ύποπτο για τη δημιουργία της καταστροφικής πετρελαιοκηλίδας που έχει μολύνει τις ακτές της Βραζιλίας.  Ωστόσο, τα στοιχεία αποδείχθηκαν ελλειπή, και το συγκεκριμένο πλοίο , δεν φέρει καμία ευθύνη για το ατύχημα. Μάλιστα όπως αποδεικνύουν επίσημα έγγραφα από τα νησιά Μάρσαλ το πλοίο, εκείνη την περίοδο,  βρισκόταν στην Ινδία και όχι στην Βραζιλία.

Πρόκειται για το χωρητικότητας 300,000-dwt VLCC Voyager I (κατασκευής 2003), το οποίο ο Humberto Barbosa, συντονιστής του κέντρου Satellite Image Processing and Analysis Laboratory (Lapis) του πανεπιστημίου της Αλαγκόας, κατονόμασε, ψευδώς όπως αποδείχθηκε,  ως πιθανό ύποπτο για τη διαρροή του πετρελαίου, μετά από έρευνα που πραγματοποίησε αναλύοντας τις δορυφορικές εικόνες και τα δεδομένα της κυκλοφορίας των πλοίων στην επίμαχη περιοχή κατά την χρονική περίοδο που συνέβη το περιστατικό.

Το τάνκερ ανήκει στην εταιρεία Sanibel Shiptrade με έδρα τα Νησιά Μάρσαλ και το διαχειρίζεται η NGM Energy, οι οποίες αντέδρασαν άμεσα στους ισχυρισμούς αυτούς εξηγώντας ότι τα στοιχεία που παρουσίασε ο Humberto Barbosa δεν ήταν αληθή και το συμπέρασμα του στηρίχθηκε σε ελλιπείς ενδείξεις.

Τι εξηγεί η ιδιοκτήτρια εταιρεία

Όπως επισήμανε εκπρόσωπος της ιδιοκτήτριας εταιρείας, το πλοίο Voyager Ι βρίσκονταν 11.000 χλμ μακριά και συγκεκριμένα στην Ινδία κατά τη χρονική περίοδο 20 Ιουνίου έως 21 Αυγούστου 2019. Μάλιστα, υποστήριξε ότι οι αρχές των Νήσων Μάρσαλ  επιβεβαίωσαν τη συγκεκριμένη άποψη, διευκρινίζοντας ότι “τα δεδομένα του Pole Star Long Identification and Tracking δείχνουν το τάνκερ Voyager I (IMO 9233789) κοντά στον τερματικό σταθμό Vladinar, στην Ινδία κατά το προαναφερθέν χρονικό διάστημα.” 

Το mononews.gr επικοινώνησε με πηγή της ναυτιλιακής  NGM Energy, η οποία που επιβεβαίωσε την ύπαρξη του εγγράφου από τις αρμόδιες αρχές των Νήσων Μάρσαλ.

Τα νέα στοιχεία

Την αμφισβήτηση των συμπερασμάτων του κέντρου Lapis εξέφρασε και το μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα παρατηρητήριο ρύπανσης του περιβάλλοντος, SkyTruth. Ο αναλυτής του Bjorn Bergman, επισήμανε στο Mongabay.com, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου: “Αυτό δεν έχει νόημα επειδή το AIS (σύστημα αυτόματου εντοπισμού πλοίου) τοποθετεί άλλα πλοία στη σκηνή. Επίσης, δεν έχω δει ακόμα κανένα στοιχείο που να επιβεβαιώνει ότι το πλοίο [Voyager I] έφυγε ποτέ από το λιμάνι της Ινδίας τον Ιούλιο.”

Σημειώνεται ότι το Lapis  αναφέρει ότι μεταξύ 19 και 24 Ιουλίου, 111 πλοία πέρασαν από τις θάλασσες κοντά στην ανατολική άκρη της Βραζιλίας.

Στο μεταξύ και ο Emmanuel Belostrino, αναλυτής της αγοράς αργού πετρελαίου, πρόσθεσε στοιχεία που στηρίζουν τις αμφιβολίες του Bergman. Ο Belostrino συνεργάζεται με την Kpler, μια εταιρεία πληροφοριών που παρέχει στοιχεία στις αγορές εμπορευμάτων. Ο Belostrino δήλωσε στο Mongabay ότι το σήμα του Voyager I καταγράφηκε στις ακτές της Ινδίας στις 6 Ιουλίου. Το επόμενο διαθέσιμο σήμα του πλοίου καταχωρήθηκε στις 24 Ιουλίου, και πάλι κοντά στο λιμάνι του Vadinar στην Ινδία. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Kpler, η διαδρομή από το Vadinar στο λιμάνι του José στη Βενεζουέλα μέσω του Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής διαρκεί 35 ημέρες με ταχύτητα 12 κόμβων.

Οι άλλες ελληνικές ναυτιλιακές

Αρχικά οι αρχές της χώρας  είχαν θεωρήσει ως ύποπτο ένα άλλο τάνκερ suezmax με ελληνική σημαία, συμφερόντων της ναυτιλιακής Delta Tankers του εφοπλιστή Διαμαντή Διαμαντίδη.

Ωστόσο, δεν προέκυψαν τελικά αποδεικτικά στοιχεία που να στηρίζουν τον ισχυρισμό των αρχών έναντι του πλοίου Bouboulina, χωρητικότητας 164,000 dwt και κατασκευής 2006, της Delta Tankers, ενώ και η ναυτιλιακή με ανακοίνωση της αρνήθηκε τις κατηγορίες.

Ακολούθησαν τρεις ακόμη ελληνικών συμφερόντων ναυτιλιακές, κορυφαία ονόματα στον κλάδο των τάνκερ, που μπήκαν στο μικροσκόπιο των αρχών της Βραζιλίας, καθώς τα πλοία τους θεωρήθηκαν ύποπτα.

Πρόκειται για το χωρητικότητας 104,600-dwt Minerva Alexandra (κατασκευής 2000) της Minerva Marine, το χωρητικότητας 156,000-dwt Cap Pembroke (κατασκευής 2018) της Euronav, καθώς και τα Maran Apollo (χωρητικότητας 319,400 dwt, κατασκευής 2016) και Maran Libra (χωρητικότητας 319,400 dwt, κατασκευής 2014) της Maran Tankers.

Ωστόσο, και σε αυτές της περιπτώσεις οι εταιρείες αρνήθηκαν την εμπλοκή τους ενώ στα αρχεία των πλοίων τους δεν βρέθηκαν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι υπήρξε διαρροή.

Σημειώνεται ότι πάνω από 100 πλοία βρίσκονταν στα ανοιχτά της Βραζιλίας κατά την περίοδο που δημιουργήθηκε η πετρελαιοκηλίδα και η εξεύρεση του “ένοχου” τάνκερ αποτελεί πρόκληση για τους επιστήμονες και τις αρμόδιες αρχές, τη στιγμή μάλιστα που ορισμένα δεξαμενόπλοια που μεταφέρουν πετρέλαιο, λόγω των κυρώσεων που έχουν επιβάλει στη Βενεζουέλα οι ΗΠΑ, απενεργοποιούν τους αναμεταδότες εντοπισμού τους προκειμένου να μην ανιχνεύονται.

Γεγονός πάντως είναι ότι η καταστροφική πετρελαιοκηλίδα στη βορειοανατολική ακτή της Βραζιλίας που εμφανίστηκε το περασμένο καλοκαίρι, έχει προκαλέσει τεράστια ζημιά στη χώρα ενώ μέχρι στιγμής ανακτήθηκαν 6.000 τόνοι αργού. Το πετρέλαιο συνεχίζει να κινείται προς τα νότια και τώρα απειλεί το Ρίο ντε Τζανέιρο. Ωστόσο, σχεδόν τρεις μήνες μετά τη διαρροή, το σήριαλ για τον εντοπισμό του ένοχου δεξαμενόπλοιου συνεχίζεται…