Εθνικά Θέματα: O Τσίπρας ετοιμάζεται για το μεγάλο Waterloo

Όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, πολλοί ήταν αυτοί που, πάνω απ’ όλα, ανησυχούσαν για το πώς θα διαχειριζόταν η κυβέρνηση αυτή τα εθνικά θέματα, με δεδομένες τις περίεργες θέσεις που είχαν εκφράσει γι’ αυτά κατά το παρελθόν πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με δεδομένη την καταφανή διάσταση απόψεων του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες στα εθνικά θέματα. Οι φόβοι αυτοί φαίνονται να επιβεβαιώνονται μετά και τις τελευταίες προκλήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο.

Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι ουσιαστικά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έκανε κάτι διαφορετικό από αυτό που θα έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Σε ένα πολύ σοβαρό επεισόδιο, όπως ήταν η απόπειρα βύθισης ενός σκάφους του Λιμενικού από τουρκική ακταιωρό ανοιχτά των Ιμίων, η κυβέρνηση αντέδρασε ήπια: απέρριψε τις εισηγήσεις για ανταπόδοση του επεισοδίου προκειμένου να αποκατασταθεί η ισορροπία των δυνάμεων στο Αιγαίο, και αντ’ αυτού ακολούθησε τη διπλωματική οδό, με διάβημα διαμαρτυρίας προς την Άγκυρα και προς τους διεθνείς οργανισμούς. Το ίδιο βράδυ, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας μίλησε τηλεφωνικά με τον Τούρκο ομόλογό του Μπιναλί Γιλντιρίμ. Μάλιστα, αν και από το Μαξίμου ανακοινώθηκε ότι η επικοινωνία έγινε με πρωτοβουλία του Τούρκου πρωθυπουργού, πληροφορίες αναφέρουν ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, και διέρρευσε για να φανεί από την ελληνική πλευρά ότι ο Γιλντιρίμ θέλησε να απολογηθεί για το περιστατικό.

Τι κέρδισε από όλα αυτά η Ελλάδα; Απολύτως τίποτα. Η απάντηση που έλαβε η Αθήνα στις διαμαρτυρίες της από τους διεθνείς οργανισμούς και τις ΗΠΑ ήταν ένα “νίπτω τας χείρας μου”, λες και επρόκειτο για ένα επεισόδιο στο οποίο φέρουν ευθύνη και οι δύο χώρες, και όχι μία προκλητική τουρκική ενέργεια. Οι δε Τούρκοι όχι μόνο δεν εμφανίστηκαν απολογητικοί, αλλά αντίθετα η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας που ισχυριζόταν ότι τα Ίμια είναι υπό “τουρκική κυριαρχία” δείχνει πως όλες οι επιθετικές τους ενέργειες εντάσσονται στο πλαίσιο ενός συγκεκριμένου σχεδίου για την αλλαγή του status quo στην περιοχή. Και το μεταξύ η Ελλάδα… κοιμάται.

Το ίδιο άλλωστε πάνω-κάτω είχε γίνει και πριν από ένα μήνα περίπου, όταν τουρκικό πλοίο “ακούμπησε” την κανονιοφόρο “Νικηφόρος”, και πάλι στα Ίμια. Και τότε η αντίδραση της ελληνικής πλευράς ήταν μάλλον χλιαρή, και προφανώς δεν αποθάρρυνε την Τουρκία από το να συνεχίσει να προκαλεί, θεωρώντας ότι το Αιγαίο της ανήκει. Και όταν ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος (που με τις δηλώσεις του και τη γενικότερη στάση του αποτελεί “κόκκινο πανί” για την Άγκυρα) σκέφτηκε να πάει στα Ίμια για να αποτίσει φόρο τιμής στους πεσόντες των Ιμίων, οι Τούρκοι έκαναν επίδειξη δύναμης, εμποδίζοντάς τον να προσεγγίσει τα νησιά και αναγκάζοντάς τον να πετάξει το στεφάνι από… μακριά. Όλα αυτά, βέβαια, τα μάθαμε από την τουρκική πλευρά, γιατί για το υπουργείο Άμυνας όλα πήγαν καλά…

Τα εθνικά θέματα δεν πρόκειται να λυθούν από μόνα τους. Ούτε μπορεί να τα λύσει μόνος του κανένας πρωθυπουργός, κανένας υπουργός Εξωτερικών και κανένας υπουργός Άμυνας. Τα εθνικά θέματα θέλουν συνεννόηση και αποφασιστικότητα. Τι θα μπορούσε να βοηθήσει προς αυτήν την κατεύθυνση; Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε υλοποιήσει μία (ακόμα) προεκλογική του υπόσχεση που έμεινε στα χαρτιά, για τη σύσταση ενός Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής που θα λειτουργούσε ως ένα συμβουλευτικό think tank για τη διαχείριση των εθνικών θεμάτων. Αντίθετα, φαίνεται πως αυτή η κυβέρνηση δεν ήταν ποτέ έτοιμη ή πρόθυμη να αντιμετωπίσει τα εθνικά θέματα, και τώρα που ξαφνικά θυμήθηκε την τουρκική προκλητικότητα έχει… πελαγώσει. Και κινδυνεύει με ένα Βατερλό που δεν θα είναι μόνο δικό της, αλλά και ολόκληρης της χώρας…