• Ελλάδα

    Αλέξης Τσίπρας: Το “παιδί” που αγάπησαν οι Έλληνες ολιγάρχες

    ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Παντελής Σαίτας


    Όταν οι (πρώην, γιατί πλέον οι περισσότεροι έχουν σαλπάρει για άλλα λιμάνια) ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ ψήφιζαν το 2015 τον Αλέξη Τσίπρα για πρωθυπουργό της χώρας, φαντάζονταν έναν ηγέτη τολμηρό, διαφορετικό από τους άλλους, έναν ηγέτη που θα ερχόταν σε σύγκρουση με το κατεστημένο και με τους διάφορους ολιγάρχες. Όμως αντ’ αυτού, τελικά αποδείχθηκε… ολίγιστος. Αντί να συγκρουστεί με την εγχώρια διαπλοκή, ο Αλέξης Τσίπρας έγινε το αγαπημένο παιδί της. Καλύτερο “υπηρέτη” δεν θα μπορούσαν να φανταστούν οι Έλληνες ολιγάρχες, και μάλλον σήμερα θα γελάνε όταν θυμούνται την ανησυχία τους για το κατά πόσον θα μπορούσαν να έχουν “του χεριού τους” τον τότε νέο πρωθυπουργό – την ώρα βέβαια που οι ψηφοφόροι του δακρύζουν όταν θυμούνται τις προσδοκίες που είχαν από τον Αλέξη Τσίπρα…Το μονο που έκανε ήταν να “πειράξει” τον ούτως ή άλλως γερασμένο Σταύρο Ψυχάρη του ΔΟΛ. Φυσικά τον γλύτωσε απο χρέη τουλάχιστον 200 εκατ. ευρώ. Αφήστε τώρα που το πέρασε στους ψηφοφόρους του οτι αγωνίστηκε εναντίον της διαπλοκής. Αυτα είναι παραμύθια για μικρά παιδιά!!! Τα μικρά και τα μεγάλα νταβατζόπουλα έκαναν πάρτι από το 2014 εως σήμερα.

    Αυτό που ίσως δεν είχε κατανοήσει ο πρωθυπουργός, και τώρα το μαθαίνει με τον σκληρό τρόπο, είναι ότι αυτές οι φιλίες με τους απανταχού ολιγάρχες είναι σύντομες.

    Οι ολιγάρχες δεν έχουν φίλους, αλλά μόνο ανθρώπους που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Και όταν ένας άνθρωπος δεν εξυπηρετεί πια τα συμφέροντά τους, απλώς τον εγκαταλείπουν και πάνε στον επόμενο, αφήνοντάς τον ξεκρέμαστο.

    Έτσι την πάτησε και ο Αλέξης Τσίπρας.

    Έκανε όλα όσα ήθελαν οι ολιγάρχες, εξυπηρέτησε τα δικά τους συμφέροντα, αλλά και τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και των ισχυρών του κόσμου (βλέπε “Βόρεια Μακεδονία”), έγινε ο πιο καλός ο μαθητής, κι όμως τώρα όλοι φαίνονται να τον εγκαταλείπουν, βλέποντας ότι είναι “καμένο χαρτί” και η κυβέρνησή του παραπαίει.

    Η οριστική κατάρρευση είναι αναπόφευκτη, και το αν θα έρθει σήμερα, αύριο, σε ένα μήνα ή σε πέντε μήνες λίγη σημασία έχει εν τέλει για μία κυβέρνηση χωρίς συμμάχους, χωρίς ερείσματα στην κοινωνία, χωρίς άλλους άσους στο μανίκι της και λαγούς στο καπέλο της.

    Το κόστος το σηκώνει η ίδια η κοινωνία, που αναγκάζεται να υποστεί μία κυβέρνηση σε αποδρομή, που όμως δε λέει να αποχωρήσει, αρνούμενη να εγκαταλείψει τις γλυκές καρέκλες της.

    Αυτό που θα πρέπει να αποφασίσει τώρα ο Αλέξης Τσίπρας είναι το τι θα κάνει από εδώ και πέρα. Έτσι κι αλλιώς, χαμένος είναι.

    Θα ορθώσει για μία έστω φορά το ανάστημά του, τώρα που δεν έχει τίποτα άλλο να χάσει; Ή ακόμα και στην ύστατη στιγμή θα ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο, τον δρόμο που τον έκανε να χάσει την αξιοπιστία του και πέσει στα μάτια ακόμα και των πιο πιστών του ψηφοφόρων;

    Λογικά θα ποντάραμε στο δεύτερο. Εκεί μας παραπέμπουν τα όσα έχουμε δει μέχρι σήμερα από τον πρωθυπουργό…

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Ανασχηματισμός προ των πυλών: Τελευταία προσπάθεια Τσίπρα να σώσει την παρτίδα – Ποιοι μένουν, ποιοι φεύγουν

    ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:  Τραγωδία στο Μάτι: Φως στην υπόθεση από τις καταθέσεις συγγενών θυμάτων

    ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ:  Αποκάλυψη-σοκ από άνδρα της ΕΛ.ΑΣ.: Η Πυροσβεστική δεν μας είπε ποτέ ότι η φωτιά ξέφυγε



    ΣΧΟΛΙΑ