Τι έλεγε ο επιχειρηματίας Νίκος Κάμπας της ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ για την αγορά των ακινήτων

Υπέρμαχος του εξορθολογισμού της αγοράς ακινήτων, ήταν ο επιχειρηματίας και πρόεδρος της ΓΕΚ Τερνα Νικος Κάμπας ο οποίος έφυγε απο την ζωή ξαφνικά απο ανακοπή καρδιάς το Σάββατο. Οπως υποστήριζε σε αρθρο του “Το «μαύρο χρήμα» στις συναλλαγές, οι εικονικές αξίες, οι διπλές τιμές (αντικειμενικές- εμπορικές) και οι κάθε είδους παρεκκλίσεις (με κυριότερη τη «βιομηχανία» παραγωγής κλειστών ημιυπαίθριων χώρων) πρέπει να τελειώσουν μια και καλή.” Για την ακρίβεια σε άρθρο του ο Νίκος Κάμπας στις άρχες του 2010 στην εφημερίδα το ΒΗΜΑ έγραφε:

Η αγορά ακινήτων παγκοσμίως ήταν από αυτές οι οποίες επλήγησαν σοβαρά λόγω της χρηματοοικονομικής κρίσης. Μάλιστα, υπήρξαν αγορές, όπως η οικιστική στις ΗΠΑ, που εμφάνισαν σημάδια κατάρρευσης, ενώ και στον τομέα των επαγγελματικών ακινήτων διεθνώς καταγράφηκε σοβαρή υποχώρηση της ζήτησης και της επενδυτικής δραστηριότητας.

Στην Ελλάδα η κατάσταση είναι ηπιότερη σε ό,τι αφορά την αγορά ακινήτων σε σχέση με τις περισσότερες διεθνείς αγορές. Η κατάσταση στην κτηματαγορά ασφαλώς έχει επιδεινωθεί, καθώς η κρίση έχει επιδράσει στην αγοραστική ψυχολογία. Η αγορά ακινήτων είναι μια κατ΄ εξοχήν «ψυχολογική» αγορά.

Σε περιόδους κρίσης δύσκολα γίνονται νέες αγορές ή συνάπτονται δάνεια, ενώ υπάρχει και προσδοκία πτώσης των τιμών. Η ελληνική αγορά όμως είναι και μια «κλειστή» αγορά, στην οποία η ζήτηση τροφοδοτείται κυρίως από εγχώριες δυνάμεις.

Στον τομέα της κατοικίας είδαμε τον όγκο των συναλλαγών να υποχωρεί αισθητά, χωρίς όμως να καταγράφεται εξίσου αισθητή υποχώρηση στις τιμές πώλησης, ενώ περιορίστηκε σε μεγάλο βαθμό η ανάπτυξη νέων κατοικιών, κάτι που φαίνεται από την παρατεταμένη μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας τα τελευταία χρόνια.

Σε ό,τι αφορά τα επαγγελματικά ακίνητα, η πτώση της ζήτησης και των μισθωτικών αξιών στον τομέα των γραφείων είχε γίνει αισθητή πολύ πριν από το ξέσπασμα της κρίσης, ενώ στον τομέα των εμπορικών ακινήτων η αγορά συνέχισε να τροφοδοτείται από τις μεγάλες αλυσίδες λιανεμπορίου και το πρόγραμμα επέκτασης του δικτύου τους.

Ωστόσο, φάνηκε ξεκάθαρα ότι η επιτυχία μεγάλων εμπορικών αναπτύξεων δεν είναι πλέον δεδομένη, ενώ στις περιφερειακές αγορές τα προβλήματα διαρκώς εντείνονται.

Εκτιμώ ότι οι δυσκολίες και στον τομέα αυτό της αγοράς ακινήτων θα ενταθούν όσο διαρκεί η κρίση και μειώνεται συνεχώς η κατανάλωση.

Σε ό,τι αφορά τη μελλοντική πορεία της αγοράς, είναι σαφές ότι αυτή θα εξαρτηθεί από τη γενικότερη οικονομική κατάσταση, δηλαδή από την ταχύτητα ανάκαμψης των οικονομιών, την πορεία των επιτοκίων και του πληθωρισμού.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κρίση έχουν διοχετευτεί στις αγορές τεράστια ποσά υπό τη μορφή δανείων και εγγυήσεων, τα οποία αναπόφευκτα κάποια στιγμή θα οδηγήσουν σε αύξηση του πληθωρισμού και σε άνοδο των επιτοκίων.

Λογικά αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση της ζήτησης των ακινήτων.

Γενικά εκτιμώ ότι υπάρχουν λόγω της κρίσης περιπτώσεις που αξίζει κανείς να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία, προχωρώντας σε προσεκτικές αγορές.

Πάντως, στο πλαίσιο του γενικότερου προβληματισμού που υπάρχει για το πώς θα εξέλθει η ελληνική οικονομία από το τούνελ της κρίσης και τις θεσμικές παρεμβάσεις που είναι αναγκαίες για την εξυγίανση της οικονομίας και την πάταξη της διαφθοράς, δεν μπορεί παρά να ληφθούν επιτέλους τα μέτρα εκείνα που απαιτούνται για την εξυγίανση και τον εξορθολογισμό της αγοράς ακινήτων.

Δεν μπορεί η κτηματαγορά να συνεχίσει να λειτουργεί υπό καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας και πολεοδομικής αυθαιρεσίας.

Το «μαύρο χρήμα» στις συναλλαγές, οι εικονικές αξίες, οι διπλές τιμές (αντικειμενικές- εμπορικές) και οι κάθε είδους παρεκκλίσεις (με κυριότερη τη «βιομηχανία» παραγωγής κλειστών ημιυπαίθριων χώρων) πρέπει να τελειώσουν μια και καλή. Ο τρόπος είναι απλός, η αποφασιστικότητα χρειάζεται.

Δεν μπορεί σε άλλη τιμή να αγοράζει κάποιος και σε άλλη τιμή να συμφωνούν όλοι (κράτος, τράπεζες, κτλ.) ότι έγινε η συναλλαγή.

Ας ταυτιστούν επιτέλους αντικειμενικές και εμπορικές αξίες κι ας περιοριστούν οι φόροι. Επίσης, ας απλουστευτεί η πολεοδομική νομοθεσία ώστε να ξέρει κάποιος τι μπορεί να κτίσει, χωρίς «παράθυρα» που οδηγούν σε παρανομίες και χωρίς ακραίους περιορισμούς, εκτός λογικής.