• Business

    Τζώρτζης Κουτσολιούτσος (Folli Follie): Ιστορίες για παιδιά του δημοτικού για την μεγαλύτερη απάτη του 21ου αιώνα

    Κουτσολιούτσος Folli Follie

    Δημήτρης, Καίτη και Τζώρτζης Κουτσολιούτσος


    Μόνο για μικρά παιδιά ειναι οι ιστορίες που λέει ο επικεφαλής της Folli Follie Group Τζώρτζης Κουτσολιούτσος. Δηλώνει σήμερα , 145 ημέρες μετά την αποκάλυψη της απάτης της Folli Follie, σε συνεντευξή του στην Καθημερινή (και ενώ έως τώρα σιωπούσε) ότι δεν φταίει αυτός,  αλλά ο πατέρας του που ήταν υπεύθυνος για την Folli Follie Asia για το γεγονός οτι η θυγατρική εταιρία της Ασίας ήταν στην ουσία ανύπαρκτη. Δηλαδή προσέξτε τι υποστηρίζει ο 50 χρονος CEO της εταιρίας: 

    1. Η εταιρία μου στην Ασία κάνει τζίρο 100 εκατ ευρω και εμεις λέγαμε στους ισολογισμούς μας και στους επενδυτές μας οτι ο τζίρος ειναι 1 δισ ευρω

    2. Η εταιρία μου στην Ασια έχει ταμειακά διαθέσιμα 6 εκατ δολάρια και εμείς λέγαμε οτι είχαμε 300 εκατ. δολάρια. 

    Δηλάδη θέλει να μας πει οτι ποτέ δεν είδε ολα αυτά τα νούμερα και υπέγραφε πλαστούς ισολογισμους της εταιρίας του χωρίς να έχει ιδέα.  Φυσικά οταν ανακοίνωνε τα “φανταστικά νούμερα”  και η μετοχή σημείωνε άνοδο τότε ήταν όλα καλά. 

    Ο ιδιος λέει στην Καθημερινή οτι θα κινηθεί νομικά εναντίον του πατέρα του. Ντουφεκιές στο αέρα δηλαδή. 

    Πριν το κάνει αυτο ας θυμηθεί τα δημοσιεύματα των Financial Times το 2015 που τον είχαν προειδοποήσει οτι κατι δεν παει καλά στην εταιρία του. 

    Οι Financial Times 3 χρονια πριν για την Folli Follie 

    Για την ακρίβεια τον Απρίλιο του 2015 οι δημοσιογράφοι των FT είχαν προειδοποιήσει ότι κάποια από τα στοιχεία στους ισολογισμούς της Folli Follie δημιουργούσαν ανησυχίες. 

    Ένα από αυτά ήταν πως η αξία των απαιτήσεων της θυγατρικής της Folli Follie στο Χονγκ Κονγκ φαινόταν ασυνήθιστα μεγάλη.

    Όπως σημειώνουν οι FT οι απαιτήσεις είναι το σύνολο του καταγράφει μια εταιρεία για τα χρήματα που της οφείλονται από πελάτες. Στέλνεις κοσμήματα και ένα τιμολόγιο, το καταγράφεις ως πώληση και ενώ περιμένεις την πληρωμή να έρθει το χρήμα καταχωρείται για λογιστικούς λόγους ως «απαίτηση».

    Ένας από τους λόγους για τους οποίους μια μεγάλη ή γρήγορη αύξηση των απαιτήσεων μπορεί να είναι σημάδι λογιστικών προβλημάτων, είναι ότι σηματοδοτεί ότι το μετρητό δεν έρχεται. Είτε οι πελάτες δεν αγοράζουν, είτε το προϊόν δεν πουλάει ή -όπως φαίνεται να συνέβη στην περίπτωση των Folli Follie- οι πωλήσεις απλά «εφευρέθηκαν».

    Κατά τους ίδιους τα στοιχεία για τις απαιτήσεις της θυγατρικής στο Χονγκ Κονγκ φαίνονταν περίεργα για πολλά χρόνια. Περίπου οι μισές από τις πωλήσεις του ομίλου είχαν κλείσει μέσω της συγκεκριμένης οντότητας το 2012 και 2013, αλλά στο τέλος των ετών αυτών αντιστοιχούσε στο 90% του συνόλου των απαιτήσεων του ομίλου. 

    «Σε κάποιο σημείο το σύνολο ήταν τόσο υψηλό που φαινόταν σαν η οντότητα να μην είχε πληρωθεί από πελάτες για πωλήσεις αξίας περίπου 13 μηνών» σημειώνουν.

    Η καθόλου καθησυχαστική απάντηση, τονίζουν, ήταν πως οι πωλήσεις χονδρικής έκλειναν μέσω του Χονγκ Κονγκ.

    Αλλά όπως υπογραμμίζει η στήλη Alphaville, υπήρχε και ένα ακόμα ανησυχητικό στοιχείο. 

    Ο λογιστικός έλεγχος της συγκεκριμένης ασιατικής οντότητας γινόταν από μια μικρή τοπική εταιρεία.

    Οι συντάκτες της στήλης υπενθυμίζουν πως σε ερώτηση που είχαν θέσει τότε στον Tζώρτζη Κουτσολιούτσο για το αν οι επενδυτές πρέπει να έχουν εμπιστοσύνη πως η εταιρεία θα συλλέξει τις απαιτήσεις, εκείνος απάντησε: «Ιστορικά, δεν είχαμε ποτέ ζημίες. Αυτό αφορά όλες μας τις δραστηριότητες ακόμα και στην Ελλάδα στις δύσκολες εποχές δεν είχαμε καμία ζημία από αυτό. Οπότε όλα είναι διασφαλισμένα».

    Ο ίδιος εξέφρασε μάλιστα απόλυτη εμπιστοσύνη για τη μικρή ελεγκτική εταιρεία.«Είμαστε ικανοποιημένοι με την ελεγκτική που έχουμε τώρα στο Χονγκ Κονγκ, γιατί προσφέρουν μια υπηρεσία η οποία είναι κάτι παραπάνω από αυτό που κάνουν στις “Τέσσερις Μεγάλες” και πολύ πιο φθηνή, κάνουν ακόμα και έλεγχο των αποθεμάτων, καταγραφές σε κάθε σημείο πώλησης, στα εργοστάσια μας ή τα κέντρα logistic. Oπότε, είμαστε πολύ ικανοποιημένοι μαζί τους» είχε δηλώσει τότε στους Financial Times.

    Είχε προσθέσει μάλιστα πως την πιο πρόσφατη χρονιά οι τελικές απαιτήσεις ήταν 350 εκατ. ευρώ.

    Ωστόσο, επισημαίνουν οι συντάκτες της στήλης, όταν δημοσιεύτηκαν λίγο αργότερα οι ισολογισμοί του 2014 μερικούς μήνες αργότερα, το πραγματικό νούμερα ήταν 456 εκατ. ευρώ. «Δεδομένης της ανακολουθίας, θα ήταν περίεργο να μην είχε ρίξει μια καλύτερη ματιά κανένα από τα στελέχη. Η FF Group αρνήθηκε να κάνει κάποιο σχόλιο» καταλήγουν οι ίδιοι.



    ΣΧΟΛΙΑ