• Big Story

    Περιοδεία πολιτικών στη Μάνδρα, με το ελάφι στον ώμο

    • NewsRoom


    Βλέποντας όλους τους πολιτικούς που κάνουν πασαρέλα στη Μάνδρα, δήθεν έκπληκτοι, λες και δεν ξέρουν τίποτα για «το φόνο», για να κατευνάσω την οργή μου, άρχισα να σκέπτομαι πώς να το διακωμωδήσω αυτό το φαινόμενο. Και τότε μου ήλθε στο μυαλό ένα παλιό ανέκδοτο, που λέγαμε στην παρέα.

    Ήταν, λέει, ένας κυνηγός που βγήκε μια μέρα για κυνήγι ελαφιών. Στο δάσος, όμως, κοντά στο χωριό του απαγορευόταν το κυνήγι ελαφιών, γιατί τα κακόμοιρα κινδύνευαν με αφανισμό. Μια πινακίδα είχε στηθεί σε κάθε ξέφωτο που έγραφε με μεγάλα γράμματα «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΥΣΤΡΩΣ ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΕΛΑΦΙΩΝ». Ο κυνηγός δεν έδωσε σημασία, την έστησε πίσω από μια θημωνιά, και το πρώτο ελαφάκι που περνούσε, μπαμ! Το ξάπλωσε.

    Με δυσκολία το παίρνει στον ώμο του και ξεκινά να γυρίσει πίσω. Αλλά, για κακή του τύχη, μια αστυνομική περίπολος ήταν εκεί κοντά (είπαμε: ανέκδοτο είναι!), άκουσε τον πυροβολισμό κι έσπευσε προς τα εκεί.

    Βλέπει τον κυνηγό και του λέει: «Τι κάνεις εδώ;».

    «Να, εδώ, κύριε πόλισμαν, βγήκα μια βολτίτσα» απαντά εκείνος.

    «Την πινακίδα που λέει ότι απαγορεύεται το κυνήγι ελαφιών δεν τη βλέπεις;».

    «Καλέ πώς δεν τη βλέπω, ολόκληρη πινακίδα, αμέσως την είδα».

    Τον κοιτάζει με νόημα ο αστυνόμος και τον ρωτάει: «Καλά, και τότε αυτό πάνω στον ώμο σου τι είναι;».

    Γυρίζει στο πλάι το κεφάλι του ο θρασύς κυνηγός, βλέπει το βαρύ φορτίο στον ώμο του και παριστάνοντας τον έκπληκτο βάζει τις φωνές: «Παναγιά μου! Ένα ελάφι! Πού βρέθηκε αυτό εδώ; Βοήθεια, σώσε με κύριε αστυνόμε».

    Αυτή η ίδια έκπληξη που παράνομου κυνηγού, ανάμικτη με σκοτεινό βλέμμα και λυπημένη έκφραση είναι ο κοινός τόπος όλων των πολιτικών που επισκέπτονται από χθες τη Μάνδρα Αττικής, για να «ενημερωθούν» σχετικά με τις καταστροφές.

    Να ενημερωθούν γιατί; Όταν ανέχονταν τα μπαζωμένα ρέματα, δεν ήξεραν τι θα συμβεί; Όταν νομιμοποιούσαν αυθαίρετα, κτισμένα πάνω στα σημεία που έπρεπε να τρέχει το νερό προς τη θάλασσα για να μην πνιγεί ο κόσμος, νόμιζαν ότι αυτή η αμαρτωλή πολιτική συμπεριφορά θα έμενε χωρίς συνέπειες; Όταν έπρεπε να έχουν ξεβουλώσει φρεάτια αλλά δεν το έκαναν, πίστευαν ότι αυτά θα ξεβούλωναν μόνα τους;

    Πήγε πριν από λίγο ο πρωθυπουργός εκεί, κι οι κάμερες μετέφεραν στα σπίτια μας το βλοσυρό του βλέμμα, σαν να έλεγε «καλά, πώς συνέβη αυτό;». Από κοντά κι οι κυβερνητικοί κεκράκτες να μας βομβαρδίζουν σε όλους τους τόνους ότι «το φαινόμενο ήταν ακραίο». Όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα βαπτίζει ακραία. Μια μπόρα ήταν, νεροποντή. Μεγάλη, ναι, αλλά για αυτό (υποτίθεται ότι) υπάρχει η Πολιτεία. Στις βροχούλες μια χαρά τα καταφέρνουμε με ένα αδιάβροχο, μια ομπρέλα, ένα ζευγάρι μπότες. Στις μεγάλες νεροποντές είναι που πρέπει να έχει μεριμνήσει η Πολιτεία.

    Γιατί, λοιπόν, εξεπλάγη ο κύριος πρωθυπουργός; Μόλις δυο μήνες νωρίτερα (26 Σεπτεμβρίου) δεν συζητήθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο του κυρίου Σταθάκη για την «τακτοποίηση (ντρέπονται, βλέπετε, να πουν τη σωστή λέξη «νομιμοποίηση») αυθαιρέτων; Εσείς κύριοι της κυβέρνησης δεν διευκολύνατε τους ιδιοκτήτες αυθαιρέτων μεταβάλλοντας το πρόστιμο σε 80 δόσεις, ώστε να το πληρώσουν πιο εύκολα; Κι αν το πληρώσουν, τι πιστεύατε κύριε πρωθυπουργέ, κύριοι υπουργοί; Ότι το νερό στη Μάνδρα θα έβρισκε ως δια μαγείας διέξοδο προς τη θάλασσα;

    Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν που κατηγορούσε τα άλλα κόμματα ότι με τις συνεχείς νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων επιβραβεύει τους παρανόμους και αδικεί όσους δεν έκτισαν παράνομα; όσους δεν καταπάτησαν εκτάσεις του δημοσίου μέσα σε δάση, πάνω σε μπαζωμένα ρέματα, οπουδήποτε;

    Κι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι που ως κυβέρνηση κάνει τα ίδια ακριβώς, με εκείνα που κάποτε καυτηρίαζε;

    Πότε το κόμμα του κυρίου Τσίπρα πέταξε έξω κλωτσηδόν ένα στέλεχός του της αυτοδιοίκησης, που μπάζωσε ρέματα, που ανέχτηκε να κτίζονται σπίτια κι εργοστάσια πάνω σε αυτά τα ρέματα, που έκλεισε το μάτι στους επιτήδειους; Πότε; Η απάντηση είναι σε όλους γνωστή: Ποτέ, ούτε μια φορά. Ούτε μία, για δείγμα!

    Λοιπόν; Τι ακριβώς πήγε να δει ο κύριος Τσίπρας στη Μάνδρα; Τα έργα (και) της δικής του κυβέρνησης; Τα έργα (και) του δικού του κόμματος;

    Ο κύριος Μητσοτάκης, προσωπικά, δεν έχει κυβερνήσει τη χώρα. Έχει όμως μετάσχει σε κυβερνήσεις –κι ανήκει σε ένα κόμμα, τη Νέα Δημοκρατία- που κατά κύματα έχει ανεχθεί –και ορισμένα στελέχη της έχουν ενθαρρύνει- αυτές τις αμαρτωλές πρακτικές. Το ίδιο ισχύει για την κυρία Γεννηματά και τον κ. Ανδρουλάκη στο ΠΑΣΟΚ, που επίσης «περιόδευσαν» στις πληγείσες περιοχές.

    Εάν οι πολίτες άκουγαν έστω μια δήλωση αυτοκριτικής, έστω μία προγραμματική πρόταση κοστολογημένη και μελετημένη για το πώς θα λυθεί αυτό το πρόβλημα, τότε ίσως να υπήρχε στους ηγέτες των κομμάτων της αντιπολίτευσης ένα ελαφρυντικό. Αλλά, πώς να κάνουν τέτοιες δηλώσεις; Το πολιτικό κόστος, βλέπετε. Η Μάνδρα έχει ξαναπνιγεί, έτσι είναι αυτά, λίγος πόνος στο βλέμμα, λίγη λύπη στο πρόσωπο, περιοδεία στους δρόμους της κατεστραμμένης πόλης, θα περάσει λίγος καιρός και το πράγμα θα ξεχαστεί.

    Όσο για προγραμματική πρόταση επίλυσης του ακανθώδους ζητήματος των μπαζωμένων ρεμάτων, όχι, δεν μπορεί να κατατεθεί. Προγραμματικές προτάσεις κάνουν τα κόμματα που έχουν προγράμματα, αληθινά προγράμματα, όχι σημαίες ευκαιρίας για να βουτήξουν (αυτός είναι ο σωστός όρος, πιστέψτε με!) την εξουσία.

    Λυπούμαι, αλλά με το ελάφι στον ώμο, για να θυμηθώ το ανεκδοτάκι, εμφανίζονται και περιοδεύουν στη Μάνδρα οι πολιτικοί κάθε βαθμίδας, κάθε πολιτικής απόχρωσης…

    ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Σε συναγερμό Θεσσαλία και Πιερία – Σοβαρά προβλήματα λόγω της καταιγίδας (video)

    ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Δημοσία δαπάνη οι κηδείες των νεκρών από τη θεομηνία

    ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Guardian: Βιβλική καταστροφή στην Αθήνα από την παράνομη δόμηση



    ΣΧΟΛΙΑ